Beschrijf jezelf in drie woorden.
Dat vind ik zo’n lastige vraag. Daar moet ik even over nadenken. Ik ben een vrije ziel, bedachtzaam maar ook, en nu moet ik denken over het juiste woord. Kinderlijk? Al is dat niet het woord dat ik zoek. (peinzende stilte) Ik ben een kwetsbare clown.
Welk traject heb je afgelegd in de improwereld?
Improvisatie is voor mij waar het allemaal begonnen is. Toen ik 20 was heb ik een workshop gevolgd bij de Belgische Improvisatie Liga en die is toen heel fijn meegevallen. Daar is voor mij de basis gelegd. Dat was voor mij toen ook de uitlaatklep die ik nodig had voor mijn wil om op het podium te staan. Ik had daar een enorme drang naar die thuis niet meteen werd gevoed. Impro was als het ware een omweg, een manier om op het podium te komen. Maar nu is impro geen excuus meer om op het podium te staan, het is een reden.
Ik heb dus een lang parcours bij de BIL afgelegd; een aantal sessie gevolgd, auditie gedaan en uiteindelijk tien jaar lang actief deel uitgemaakt van de BIL. Gaandeweg ben ik dan in contact gekomen met andere improgroepen, festivals, andere mensen, andere vormen van impro spelen. Zo heb mijn eigen gedachten, ideeën en visie vorm gegeven. Ik ben vervolgens gestopt bij de BIL en met een eigen gezelschap, De Boterbrigade, gestart en quasi gelijktijdig bij Inspinazie beginnen spelen.
Op mijn 28e heb ik toch nog een jaar theaterschool gevolgd en daarna heb ik de professionele stap gezet zowel naar impro, als theater, als acteren.
Kan je deze vorm van theater maken omzetten naar een levensvisie?
Absoluut, improvisatie is echt een levensvisie geworden voor mij. Het is als het ware een manier van denken over het leven en in het leven staan. Ik sta flexibeler in het leven, kan beter met veranderingen omgaan. Als er iets misloopt kan ik daar beter mee omgaan door er snel op in te spelen.
Wat ligt er voor jou aan de absolute basis? Wat is, met andere woorden, de essentie van improvisatietheater?
Voor mij is de essentie van impro proberen, in de mate van het mogelijke, egoloos te zijn. Dat je probeert in een situatie terecht te komen bij jezelf, bij de groep waarin je speelt, ten opzichte van andere mensen waarbij je zoveel mogelijk probeert los te komen van je ego. Dat hangt in zekere zin ook samen met respect en vertrouwen naar je tegenspelers toe. Je moet vertrouwen hebben in je groep maar je tegelijk ook vertrouwd voelen. Zo is er uiteraard ook een vorm van respect en van gelijkheid. Geen verschil in niveau; niemand die denkt ‘ik ben beter’ of ‘ik ben minder goed’. Dat zijn namelijk allemaal zaken die zich manifesteren als ego.
Belangrijkheid is ook dat fouten niet bestaan. Er is een heel interessant gezegde. Het klinkt een beetje anachronistisch maar er schuilt zeker waarheid in: De meester mandenmaker verwerkt de fouten van zijn leerlingen in het grotere patroon. Als je echt iets meester bent dan zijn er geen fouten meer. Alles behoort tot het grotere geheel.
Welke improspelers, hier in het kleine België en internationaal, inspireren jou?
Ik beschouw TJ Jagodowski en Dave Pasquesi, een improduo uit Chicago, als een grote inspiratie. Zij zijn allebei zo’n ervaren spelers. Toen ik daar was speelden zij wekelijks op woensdagavond en wat zij brengen is zo organisch en zo ontzettend sterk en inspirerend. Ze hebben ook een boek geschreven, Improvisation at the speed of life, en dat is zo een beetje mijn improbijbel geworden.
Hier in België denk ik aan iemand als Alain Rinckhout. Die man is al zo lang met impro bezig; hij is voor mij nagenoeg een boegbeeld. Maar ook de mensen met wie ik veel speel, Ann Claes en Filip Leonard van De Boterbrigade, en alle acteurs bij Inspinazie zijn sowieso een inspiratie. Dat zijn gewoon ook ontzettend goeie vrienden die mij blijven verrassen.
Ik denk ook aan Aitor Bassauri. Geen echte improspeler maar een heel indrukwekkende leraar clownerie. Ik vind dat clownerie en impro ook een gemeenschappelijke grond hebben.
Wat mag het publiek verwachten van de creatieve samenwerking tussen De Boterbrigade en Swaajp op zaterdag 23 februari 2019?
Wij hebben sowieso ons eigen format dat we als Boterbrigade gaan spelen. Als we samen spelen denk ik dat het hoe dan ook een heel frisse voorstelling kan worden. We hebben nog nooit eerder samengespeeld en gaat fijn zijn elkaar op het podium te leren kennen. Als we allemaal op dezelfde golflengte zitten kan het niet anders dan een leuke, grappige voorstelling worden.
